ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ και τoν θάνατο του 38χρονου εθελοντή πυροσβέστη

 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΕΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
και τoν θάνατο του 38χρονου εθελοντή πυροσβέστη

Σαν «Αγωνιστική Ενότητα Εργαζομένων στο ΤΕΕ» εκφράζουμε τη θλίψη, τον πόνο και την οργή μας, για την τεράστια καταστροφή του φυσικού πλούτου της χώρας εξαιτίας των πυρκαγιών, την απώλεια του εθελοντή πυροσβέστη Βασίλη Φιλώρα, πατέρα δύο παιδιών και τους δεκάδες πυροσβέστες, κατοίκους και εθελοντές που νοσηλεύονται με εγκαύματα  εξαιτίας της φωτιάς.

Αιτίες

Η υποστελέχωση των υπηρεσιών πυρόσβεσης και οι ελλείψεις σε προσωπικό και υλικά μέσα, η εγκατάλειψη του περιβάλλοντος και η τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου ώστε να συμβαδίζει με την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική αντίληψη της Κυβέρνησης, έχουν  σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την καταστροφή του φυσικού πλούτου της χώρας μας, για την απώλεια ανθρώπινων ζωών και την εξαφάνιση της χλωρίδας και πανίδας.

Οι καταγγελίες του Προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ). κ Ν. Φραγκισκάκη, για το Δασαρχείο Θεσσαλονίκης που ζητούσε 1,2 εκατ. για εργασίες καθαρισμού σε 7.500 στρέμματα στο Σέιχ Σου και αντί αυτού δόθηκαν με απευθείας ανάθεση από την Πολιτική Προστασία 1,7 εκατ. για 3.000 στρέμματα (!), είναι δηλωτικές για την νεοφιλελεύθερη λογική του επιτελικού κράτους[i].

Η καταστροφή πράγματι βρήκε επίσης πρόσφορο έδαφος στην κλιματική αλλαγή, ένα φαινόμενο που προκύπτει από την καταστροφή, τη ληστεία και την αλόγιστη σπατάλη των πόρων του πλανήτη. Η κλιματική αλλαγή όμως δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για καμιά κυβέρνηση γιατί δεν πρόκειται για σημερινό φαινόμενο. Ήδη εδώ και πολλά χρόνια είναι παρούσα και στη χώρα μας, με αποτελέσματα που αφορούν είτε σε εκτεταμένες πυρκαγιές που στοίχισαν δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καμένα δάση είτε σε πρωτόγνωρες πλημύρες που παρασύρουν τα πάντα στο διάβα τους με ανυπολόγιστες καταστροφές και δεκάδες θύματα.

Ενδεικτικά, στις πυρκαγιές του 2007 έχασαν τη ζωή τους 84 άνθρωποι, κάηκαν 1.500 σπίτια και περισσότερα από 2.700 km2 γης, 4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα και 60.000 ζώα. Ενώ η πυρκαγιά στο Μάτι της Αττικής το 2017 στοίχισε 102 νεκρούς και στην πλημμύρα της Μάνδρας το 2018 πέθαναν 25 συμπολίτες μας μέσα σε λίγες ώρες.

Η αποτυχημένη διαχείριση και της φετινής πρωτόγνωρης καταστροφικής πυρκαγιάς σχετίζεται εκτός των άλλων με την αλαζονεία και την υπεροψία της πολιτικής ηγεσίας της Πολιτικής Προστασίας που εκκένωνε άκριτα τα χωριά δήθεν για να σωθούν οι άνθρωποι. Αποδείχθηκε περίτρανα όμως πως η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη των κατοίκων που δεν παρέδωσαν αμαχητί τα χωριά τους στις φλόγες, έσωσαν τα χωριά, τα σπίτια και τον μόχθο τους, χωρίς μάλιστα καμιά απώλεια ανθρώπινης ζωής!

Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΤΕΕ οφείλει να σταθεί αλληλέγγυος, στο μέτρο που του αναλογεί, σε κάθε πολίτη που έχει πληγεί ή πλήττεται από αυτή την Εθνική Καταστροφή. Πρέπει να ενώσουμε τη φωνή μας με τους ανθρώπους που καταστράφηκε η ζωή τους από τις καταστροφικές πυρκαγιές και με όσους αρνούνται να ζουν με λιγότερο οξυγόνο.

Να απαιτήσουμε όλοι μαζί:

·         Άμεση και ολοκληρωτική αποζημίωση όλων όσων έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Δωρεάν μέτρα προστασίας σε όλους  όσους επηρεάζονται από την τοξικότητα των σωματιδίων των πυρκαγιών

·         Ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης και προστασίας των δασών με μέτρα πρόληψης πυρκαγιών

·         Πλήρη αναδάσωση και αποκατάσταση όλων των καμένων δασών μέχρι και του τελευταίου τετραγωνικού μέτρου. Κατάργηση  κάθε δασοκτόνου νόμου καμιά εμπλοκή ιδιώτη «ανάδοχου» στην αποκατάσταση των δασών.

·         Να καλυφθούν τα κενά στην Πυροσβεστική, σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικό που είναι απαραίτητα, με επανασχεδιασμό της πυρόσβεσης με βάση τις οδηγίες των επιστημόνων και τα συμπεράσματα από την εμπειρία. Συμμετοχή εθελοντών των τοπικών κοινωνιών στο συντονισμό, την πρόληψη και την κατάσβεση των πυρκαγιών.

·         Λήψη μέτρων για να αποφευχθεί εσωτερική μετανάστευση των ανθρώπων που καταστράφηκαν οικονομικά και επαγγελματικά.

·         Στήριξη των ανέργων εξαιτίας της πυρκαγιάς

·         Λογοδοσία των υπευθύνων (φυσικών, ηθικών και πολιτικών αυτουργών) της καταστροφής.

Η «Αγωνιστική Ενότητα Εργαζομένων στο ΤΕΕ» θα δραστηριοποιηθεί μέσα από το «Σύλλογο Εργαζομένων ΤΕΕ», αλλά και ευρύτερα, για την ανάδειξη και ικανοποίηση των παραπάνω αιτημάτων για να εκφράσει την αλληλεγγύη και την υλική στήριξη στους πυρόπληκτους συμπολίτες μας.

Η μαζική κινητοποίηση και διαδήλωση που έγινε την Δευτέρα 9 Αυγούστου έξω από τη βουλή με συμμετοχή χιλιάδων πολιτών έδειξε πως η κοινωνική ευαισθησία και το λαϊκό φιλότιμο υπάρχει και μπορούμε να οικοδομήσουμε πάνω σε αυτό.

10/08/2021

---

[i] https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/305511_dasologoi-epieikos-aneparkis-o-n-hardalias

ΠΡΟΤΑΣΗ για το νόμο Χατζηδάκη στο Δ.Σ. της ΠΟΣΕΥΠΕΧΩΔΕ, Πέμπτη 27/5/2021

ΠΡΟΤΑΣΗ για το νόμο Χατζηδάκη στο Δ.Σ. της ΠΟΣΕΥΠΕΧΩΔΕ, Πέμπτη 27/5/2021

Συνδικαλιστικής Παρέμβασης της Αριστεράς
&
Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας Εργαζομένων ΥΠΕΝ

 

Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που έχει τεθεί σε διαβούλευση και αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή από τον υπουργό κ Χατζηδάκη και να ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία, αποτελεί συνέχεια και υλοποίηση της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας που αξιοποιεί τη συγκυρία της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου και κάνει την κρίση ευκαιρία ακόμα και για την ισοπέδωση χρόνιων κατακτήσεων που έχει το θράσος να τις ονομάζει και παρωχημένες πχ συνδικαλιστικός νόμος.

Ήδη από την αρχή της κρίσης κυβερνητικές παρεμβάσεις μέσα από τις Π.Ν.Π. κατάργησαν δικαιώματα που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες. Σήμερα η κυβέρνηση καταργεί το 8ωρο και μετατρέπει τον εργαζόμενο σε δούλο της εργοδοσίας, ενώ παρατείνει το χρόνο εργασίας πέρα από τα ανθρώπινα φυσικά όρια. Και όλα αυτά, κρύβονται πίσω από την ατομική συμφωνία εργοδότη εργαζόμενου ώστε να υπάρχει και το φύλλο συκής της δήθεν συναίνεσης.

Ο νέος νόμος για τα εργασιακά απαλλοτριώνει τον εργαζόμενο από κάθε δικαίωμα και κάθε κατάκτηση που αποτύπωσε στην εργατική νομοθεσία ο κοινωνικός αγώνας: δημιουργεί προσκόμματα στη λειτουργία του συνδικαλισμού, στο δικαίωμα της απεργίας και της περιφρούρησής της που ισοδυναμούν με πλήρη απαγόρευση. Σε κάθε πράξη του συλλογικού οργάνου των εργαζομένων από τη Γενική Συνέλευση έως την απεργία υπάρχει και μια απαγόρευση. Σε κάθε συλλογική διεκδίκηση εμφανίζουν και ένα νομικό πρόσχημα ώστε να χαρακτηριστεί ο αγώνας των εργαζομένων παράνομος. Πίσω από κάθε περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης με το νέο νόμο, παραμονεύουν τα πρόστιμα, τα δικαστήρια και ο αστυνόμος.

Τα δικαστήρια όμως που ιδιαίτερα με το νέο νόμο από τη μια εμποδίζουν τον εργαζόμενο σε κάθε προσπάθεια να υπερασπιστεί συλλογικά τα δικαιώματά του από την άλλη αποδυναμώνονται πλήρως, όταν αποφασίσουν ότι μια απόλυση είναι παράνομη. Τότε, ο νέος νόμος δίνει την επιλογή στον εργοδότη να πληρώσει ένα ευτελές ποσό ώστε να μην επιστρέψει ο ανεπιθύμητος και παράνομα απολυμένος εργαζόμενος στην δουλειά.

Καθιστά παράνομα τα σωματεία που δεν θα συμμορφωθούν με την καταγραφή τους και ουσιαστικά επιχειρεί την εξάλειψη κάθε μορφής επικοινωνίας των εργαζομένων και της δημοκρατικής συμμετοχικής διαδικασίας.

Ακόμη και η τεχνολογία που στο πλαίσιο μιας άλλης κοινωνικής πολιτικής θα αποτελούσε ευλογία για την κοινωνία, μετατρέπεται με την τηλεργασία σε εργαλείο για την καταδυνάστευση του εργαζομένου. Ένα κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που δεν ενδιαφέρεται να ενσωματώσει την τεχνολογία στην παραγωγή λόγω της υπέρμετρης φθήνιας της ανθρώπινης εργασίας  την επικαλείται για να του στερήσει και τον προσωπικό του χώρο.

Ο αγώνας ενάντια στο νομοσχέδιο είναι συνέχεια της απεργίας που έγινε 6 Μάη για το γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Είναι συνέχεια του αγώνα για την κατάργηση της ελαστικής εργασίας, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Είναι αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για δουλειά με αξιοπρέπεια και δικαιώματα. Είναι συνέχεια του αγώνα για την προστασία του λαού από την πανδημία με μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας.

Κρίνοντας το νομοσχέδιο αυτό ως απαράδεκτο και καταστροφικό για τους εργαζόμενους θεωρούμε ότι 24ωρες απεργίες χωρίς συνοχή και με ορίζοντα την ψήφιση του νομοσχεδίου, έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να επανεκτιμήσει το παρελθόν και να χαράξει αγωνιστική πορεία ρήξης με την κυβέρνηση για την αποτροπή ψήφισης του νομοσχεδίου.

Γι αυτό καλούμε τα σωματεία που είναι στη δύναμη της Ομοσπονδίας και τον κάθε εργαζόμενο –η να συμμετάσχουν μαζικά στην απεργία της Πέμπτης 3 Ιούνη και να πλαισιώσουν πανελλαδικά τα απεργιακά συλλαλητήρια.

Καλούμε τις Ομοσπονδίες και την ΕΕ της ΑΔΕΔΥ σε αποφάσεις κλιμάκωσης του αγώνα με 48ωρη απεργία κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου και νέα σύσκεψη για απεργιακές κινητοποιήσεις αν περάσει από τη βουλή.

 

Απαιτούμε:

·         Άμεση απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου

·         Κάτω τα χέρια από το οχτάωρο και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες – κάτω τα χέρια από την Κυριακάτικη αργία

·         Απαγόρευση των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα

·         Μείωση του χρόνου εργασίας, όχι στις απλήρωτες υπερωρίες

·         Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και στο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας

·         Όχι στην εκχώρηση αρμοδιοτήτων του Δημοσίου σε ιδιώτες.

 

27/5/2021

 

Συνδικαλιστική Παρέμβαση της Αριστεράς
& Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων ΥΠΕΝ

 

Σχόλια σε άρθρο του «Ριζοσπάστη»

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΤΕΕ

Σχόλια σε άρθρο του «Ριζοσπάστη»

Την Πέμπτη 11 Μαρτίου η εφημερίδα «Ριζοσπάστης»

(https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=11%2F3%2F2021&pageNo=14&id=18175) δημοσίευσε άρθρο για το ζήτημα του «εγκλωβισμού σε νομικούς λαβύρινθους» των συμβασιούχων. Την Παρασκευή 12 Μαρτίου τα μέλη του ΣΕΤΕΕ, Κ. Καρύδης και Π. Γκουντούμη, έστειλαν ανακοίνωση στους εργαζόμενους του ΤΕΕ που την υπέγραφαν ως «Συνδικαλιστική Πρωτοβουλία Εργαζόμενων ΤΕΕ» και κατά τη συνήθη πρακτική τους πήραν το άρθρο του «Ριζοσπάστη» το οποίο αναδημοσίευσαν ως ανακοίνωση, χωρίς αναφορά στην πηγή, προσθέτοντας απλώς την υπογραφή της παράταξής τους.

Δεν μας αφορά εδώ αν υπάρχουν ζητήματα δεοντολογίας για τέτοιες πρακτικές ούτε ζητήματα συνδικαλιστικής ανεξαρτησίας από κομματικά έντυπα που καλύπτονται με τα copy paste. Eκείνο όμως που μας αφορά  ως εργαζόμενους στο ΤΕΕ, είναι το άρθρο και οι θέσεις μιας πολιτικής εφημερίδας, του  «Ριζοσπάστη», στα συνδικαλιστικά και πολιτικά ζητήματα τα οποία σχετίζονται με τις διεκδικήσεις και το αγωνιστικό πλαίσιο του Συλλόγου μας. Το ότι το άρθρο στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης» δεν έχει υπογραφή κάποιου συγκεκριμένου συντάκτη φανερώνει ότι αποτελεί άποψη της σύνταξης της εφημερίδας.

Ας δούμε λοιπόν το άρθρο στα σημεία που κατά την άποψή μας πρέπει να επισημανθούν και να σχολιαστούν.

1) Το άρθρο έχει στον πυρήνα του την θέση ότι δεν έχει νόημα οι συμβασιούχοι να στρέφονται για δικαίωση στα δικαστήρια αφού όπως επισημαίνεται εμφαντικά στο άρθρο του «Ριζοσπάστη»: «δεν υπάρχει καμία δικαστική απόφαση που να επιβάλλει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.»(!). Έτσι μετά από αυτή την πληροφορία που μας παρέχει η εφημερίδα, ο «Ριζοσπάστης» καθοδηγεί τους εργαζόμενους  στο συμπέρασμα ότι η προσφυγή στα δικαστήρια είναι μάταιος κόπος και πεταμένα λεφτά στους δικηγόρους.

Ο ισχυρισμός όμως ότι «δεν υπάρχει καμία δικαστική απόφαση που να επιβάλλει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.» σαφώς δεν επαληθεύεται. Όχι μόνο υπάρχουν πανελλαδικά πολλές δικαστικές αποφάσεις που δικαίωσαν συμβασιούχους και οδήγησαν τους εργαζόμενους σε κατάταξη σε θέσεις ΙΔΑΧ ακόμη και μέσα στο 2021, αλλά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο ΤΕΕ έχουμε ήδη μια σειρά από δικαστικές αποφάσεις με τις οποίες δικαιώθηκαν απολυμένοι συμβασιούχοι. Ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων ΙΔΑΧ στο ΤΕΕ και σε άλλους φορείς εργάζεται μετά από δικαστικές αποφάσεις που τους δικαίωσαν και οι οποίες έγιναν αμετάκλητες. Αναφέρουμε ενδεικτικά μόνο στο ΤΕΕ (ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν σε πολλούς εργασιακούς χώρους[i] του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα):

α) την απόφαση για τους 36 συναδέλφους μας που δικαιώθηκαν το 2007 και εργάζονται στο ΤΕΕ από το 2011 ως ΙΔΑΧ,  β) τους 8 συναδέλφους μας που δικαιώθηκαν δικαστικά και εργάζονται στο ΤΕΕ γ) τους 3 συναδέλφους μας που δικαιώθηκαν δικαστικά και που επίσης εργάζονται στο ΤΕΕ, δ) 1 συνάδελφο από το Βόλο που επίσης δικαιώθηκε δικαστικά και επίσης εργάζεται, ε) τους 15 συναδέλφους μας που έχουν δικαιωθεί στο εφετείο που ακύρωσε τις απολύσεις τους και αναγνώρισε επίσης την εργασιακή τους σχέση ως αορίστου χρόνου, με βάση την οποία το ΤΕΕ είναι υποχρεωμένο να τους επαναπροσλάβει όταν κοινοποιηθεί η απόφαση.

Συνεπώς το συμπέρασμα του «Ριζοσπάστη» που μεταφέρουν οι Κ. Καρύδης και Π. Γκουντούμη αναπαράγοντας το άρθρο ως ανακοίνωσή τους, ότι «δεν υπάρχει καμία δικαστική απόφαση που να επιβάλλει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.» αφορά σε σκόπιμη παραπληροφόρηση. Ειδικά όταν αυτό μεταφέρεται σε ένα φορέα, στον οποίο το ζήτημα που κυριαρχεί στις διεκδικήσεις των εργαζομένων είναι η εφαρμογή της τελεσίδικης εφετειακής απόφασης 5703/20, η οποία ακυρώνει τις απολύσεις των συναδέλφων μας, επιβάλλει την μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, διατάσσει την επιστροφή τους στο ΤΕΕ και ορίζει εις βάρος του ΤΕΕ ποινική ρήτρα 150€ σε κάθε εργαζόμενο για κάθε μέρα μη συμμόρφωσης του φορέα, τότε η σκόπιμη παραπληροφόρηση γεννά σοβαρά πολιτικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.

Τα ερωτήματα αυτά όμως αφορούν και στην εφημερίδα που δημιουργεί απογοήτευση στους απολυμένους συμβασιούχους με εσφαλμένες αναφορές.

2) Ο αρθρογράφος σχολιάζει τον ευνοϊκό για τους συμβασιούχους Ν. 2112/1920 σχετικά με την παλαιότητά του και διατυπώνει την αμφιβολία: «αν μπορεί να εφαρμοστεί ένας νόμος του ...1920 που προβλέπει ότι μία από τις κυρώσεις για την κατάχρηση μπορεί να είναι η μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, παρόλο που η μετατροπή απαγορεύεται από το άρθρο 103 του Συντάγματος».

Η αναπαραγωγή της αμφισβήτησης από το «Ριζοσπάστη» για το αν μπορεί να εφαρμοστεί ένας ευνοϊκός για τους συμβασιούχους νόμος, όταν αυτός ήδη εφαρμόζεται, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς η αναφορά στο άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 2112/1920 υπάρχει σε κάθε δικαστική απόφαση που δικαιώνει εργαζόμενο συμβασιούχο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Μάλιστα στην τελεσίδικη απόφαση 5703/20 που αφορά στους 15 παράνομα απολυμένους συμβασιούχους στο ΤΕΕ, ο νόμος αυτός αποτελεί θεμελιώδες έρεισμα στο νομικό σκεπτικό με το οποίο δικαιώθηκαν οι συνάδελφοί μας στην εφετειακή απόφαση. Προς τι λοιπόν αυτά τα ερωτήματα που δημιουργούν σύγχυση και απογοήτευση στους εργαζόμενους και αποδυναμώνουν τις δίκαιες διεκδικήσεις μας;

3) Στα δικαστήρια, που καταφεύγουν συνήθως όταν απολυθούν οι συμβασιούχοι, ο «Ριζοσπάστης» αντιπαραθέτει ότι «Μόνος δρόμος είναι η οργάνωση της πάλης τους, η ανάπτυξη κοινών αγώνων με το σύνολο των εργαζομένων, σε σύγκρουση με την πολιτική που γενικεύει την «ευελιξία» για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου».

Η αντιπαράθεση της δικαστικής προσφυγής με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, κατά την άποψή μας, σαφώς αποτελεί τακτική που ωθεί στην απογοήτευση τους συμβασιούχους. Οι συμβασιούχοι στο ΤΕΕ που απολύθηκαν το 2011 διεκδίκησαν αγωνιστικά και δικαστικά την επιστροφή τους στο ΤΕΕ. Την ημέρα μάλιστα της δίκης, το Δ.Σ. του ΣΕΤΕΕ στήριξε με μάρτυρες και με απεργιακή κινητοποίηση τους απολυμένους. Σήμερα ο ΣΕΤΕΕ, χωρίς να μπαίνει σε τέτοια διλήμματα, κινητοποιείται, θέτει το ζήτημα των  ελαστικών εργασιακών σχέσεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις παρατάξεις του ΤΕΕ και στα πολιτικά κόμματα. Παράλληλα στηρίζει δικαστικά τους συμβασιούχους, όπως οφείλει, απέναντι στις καταχρηστικές κι εκδικητικές νομικές ενέργειες του ΤΕΕ που σέρνουν τους 15 απολυμένους στον Άρειο Πάγο.

Πέρα από αυτό όμως, στο εύλογο ερώτημα  κάθε εργαζόμενου για την μορφή που πρέπει να έχουν αυτοί οι αγώνες ώστε να είναι νικηφόροι, η εφημερίδα διευκρινίζει πως αντιλαμβάνεται τους αγώνες, καθώς αναφέρεται σε συγκεκριμένες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις για το άρθρο 103 του Συντάγματος: «το 2018 και το 2019 απέρριψαν την αναθεώρηση του συγκεκριμένου άρθρου, τη σχετική πρόταση του ΚΚΕ και την πρόταση άνω των 150 Σωματείων, Νομαρχιακών Τμημάτων της ΑΔΕΔΥ και Ομοσπονδιών του Δημοσίου.».

Τι νόημα έχει όμως να κάνει προτάσεις νόμου στο κοινοβούλιο ένα κόμμα που μειοψηφεί, ειδικά για αλλαγές σε άρθρα του Συντάγματος (που απαιτούν ιδιαίτερα αυξημένη πλειοψηφία), χωρίς καμιά αποφασιστική πανεργατική απεργιακή διεκδικητική κινητοποίηση για την στήριξη του στόχου πάλης; Η ευθύνη για την καταψήφιση λοιπόν δεν βρίσκεται μόνο στη, δεδομένη άλλωστε, στάση κάποιων κομμάτων, αλλά στον αυτοπεριορισμό του ΚΚΕ σε αδιέξοδες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις.

Αντίθετα, κατά την άποψή μας, πρέπει με ενωτικές προτάσεις προς τα σωματεία και την αριστερά, με απεργίες και διαδηλώσεις, να ισχυροποιείται ο μαζικός αγώνας ασκώντας πίεση προς κάθε κατεύθυνση. Η αναίρεση στον Άρειο Πάγο από το ΤΕΕ της εφετειακής τελεσίδικης και εκτελεστέας απόφασης και η διαπίστωση του ΣΕΤΕΕ ότι μια δίκη σε αυτό το επίπεδο κάνει το δικαστικό επίδικο πολιτικό, αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία για όποιον το εννοεί να παλέψει για την «ανάπτυξη κοινών αγώνων με το σύνολο των εργαζομένων, σε σύγκρουση με την πολιτική που γενικεύει την «ευελιξία» για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου». Περιμένουμε λοιπόν, σαν πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, να σπάσει τη σιωπή γύρω από τον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων του ΣΕΤΕΕ ο «Ριζοσπάστης» και να παρουσιάσει αντικειμενικά το θέμα κι όχι να επιχειρεί να ξεφύγει με γενικεύσεις.

4) Το άρθρο της εφημερίδας αναφέρεται στην απόφαση C-760/2018 από το  Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), που απάντησε στο προδικαστικό ερώτημα που υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Λασιθίου και εκτιμά ότι η απόφαση αυτή δεν επηρεάζει τη δικαστική τύχη των συμβασιούχων που καταφεύγουν στα δικαστήρια έχοντας συνεχόμενες καταχρηστικές συμβάσεις ετών. Το ΔΕΕ στην απόφαση αυτή ερμήνευσε την κοινοτική Οδηγία 1999/70 και χρησιμοποίησε στο νομικό σκεπτικό του το Ν. 2112/1920.

Κατά την άποψή μας δεν υπάρχει περίπτωση όχι μόνο η ΕΕ να λύσει τα ζητήματα της επισφαλούς εργασίας στην Ελλάδα αλλά και καμιά καπιταλιστική χώρα της Ευρώπης ξεχωριστά. Και αυτό για έναν απλό λόγο:  χωρίς να υποτιμούμε τα νομικά ζητήματα, το βασικό εμπόδιο βρίσκεται στο ότι η ίδια η ανθρώπινη εργασία στην καπιταλιστική κοινωνία είναι εμπόρευμα και κάθε τι που γίνεται εμπόρευμα είτε προέρχεται από τη φύση είτε μεταποιείται από τον άνθρωπο, ακόμη και η ίδια η ανθρώπινη εργασία, ο εργαζόμενος ο ίδιος με μια έννοια, υπάγεται στους νόμους της αγοράς και υφίσταται τις συνέπειές της.

Αυτό που έχει σημασία όμως να κατανοήσουμε είναι ότι στο πλαίσιο του αέναου κοινωνικού ανταγωνισμού, της ταξικής πάλης δηλαδή, οι εργαζόμενοι οφείλουν να διεκδικούν από την Πολιτεία κάθε ρύθμιση για την προστασία τους από την χωρίς όρια εκμετάλλευση από το κεφάλαιο.

Ειδικά σήμερα, στην περίοδο της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας που την επιδεινώνει, έχει ιδιαίτερη αξία η υπεράσπιση τέτοιων κατακτήσεων. Πως όμως θα υπερασπιστούμε αυτές τις κατακτήσεις, αν οι ίδιοι τις απαξιώνουμε; Αν εμείς δεν απαιτήσουμε τόσο κύρια αγωνιστικά όσο και  επικουρικά προσφεύγοντας δικαστικά από την κυβέρνηση ή τον εργοδότη να εφαρμοστούν διατάξεις που κατακτήσαμε και μας προστατεύουν, τότε οι αγώνες της εργατικής τάξης που αποτυπώθηκαν στο εργατικό δίκαιο θα καταντήσουν νομοθετικά απολιθώματα, εύκολη λεία για τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου που επιδιώκουν να πάρουν πίσω τις κατακτήσεις «ολόκληρου αιώνα» και να τις σβήσουν ακόμη και από τη μνήμη μας.

Γι αυτό τα ζητήματα εναντίωσης στην επισφαλή εργασία, και όχι μόνο ότι αφορά τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, πρέπει να είναι συνεχώς κεντρικό σημείο αναφοράς και αγώνα για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα μαζί με τους εργαζόμενους της Ευρώπης.

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να γίνει κατανοητή η απόφαση C-760/2018 του ΔΕΕ η οποία, όπως σωστά επισημαίνει και η δικηγόρος της ΑΔΕΔΥ, δεν υποχρεώνει σε συμμόρφωση την χώρα μας  στο ζήτημα των διαδοχικών συμβάσεων που «συνιστούν μια ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου». Όμως, παρόλα αυτά είναι σημαντικό ότι για πρώτη φορά σε αυτή την απόφαση, η μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, με βάση το άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 2112/1920, δεν μπορεί να αποκλειστεί με το επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο θα προσέκρουσε στο άρθρο 103 παρ. 7 και 8 του Συντάγματος, όπως δεχόταν μέχρι σήμερα ο Άρειος Πάγος. Σύμφωνα με την παραπάνω γνωμοδότηση της δικηγόρου της ΑΔΕΔΥ, «Κάθε περίπτωση καταχρηστικής σύναψης, ανανέωσης/παράτασης συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου πρέπει να αξιολογείται ad hoc και χρήζει ατομικής νομικής υποστήριξης ενώπιον των Εθνικών Δικαστηρίων, στα οποία ασφαλώς θα αξιοποιηθούν οι επιμέρους αιτιολογικές σκέψεις της απόφασης του Δικαστηρίου της Ένωσης.»

Συναδέλφισσες –οι,

το πρόβλημα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων μπορεί να το αντιμετωπίσει μόνο ο επίμονος αγώνας των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Σε αυτό το εργατικό και κοινωνικό επίδικο  μετέχει και ο ΣΕΤΕΕ απαιτώντας την απόσυρση του ΤΕΕ από τα ένδικα μέσα και την εφαρμογή της τελεσίδικης δικαστικής απόφασης 5703/20 που δικαίωσε τους συμβασιούχους συναδέλφους μας. Σε αυτό τον αγώνα καλούμε τις δυνάμεις που εκφράζονται στο εργατικό κίνημα όπως και κάθε αγωνιστική εργατική συλλογικότητα να σταθούν αλληλέγγυες.

30/3/2021

 

---

[i]
1) Εφετειακή απόφαση – μετατροπή διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου - υπ’αριθμ. 5753/2012 απόφασης του Εφετείου Αθηνών, (Τμήμα 4ο)

2) ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ME ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ – ΝΠΔΔ - 54/2012

3) κλπ

8 Μαρτίου 2021

Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ 

8 Μαρτίου 2021

Ω, μαμά μου, τι βασανισμό σε καλεί κάθε αύριο, αλλά θα έρθει η μέρα που όλες μας θα εργαζόμαστε με ελευθερία…..o bella ciao!

τραγούδι των εργατριών στις φυτείες ρυζιού της Β. Ιταλίας.

Συναδέλφισσες  –οι,

η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε πολύ δύσκολες συνθήκες για όλο το κοινωνικό σύνολο. Ο εγκλεισμός μας και η εργασιακή ανασφάλεια διογκώνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες γυναίκες κυρίως των λαϊκών στρωμάτων. Οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα που επλήγησαν με το ξέσπασμα της πανδημίας και αυτές που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης με την πανδημία καθώς αποτελούσαν το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων στην υγειονομική περίθαλψη.

Η γυναίκα όμως παράλληλα, την περασμένη χρονιά, επωμίστηκε σχεδόν αποκλειστικά, στο πλαίσιο της οικογένειας τη διαφύλαξη, μελέτη και δημιουργική απασχόληση των παιδιών από τότε που έκλεισαν τα σχολεία, τη φροντίδα των ηλικιωμένων της οικογένειας, δουλεύοντας παράλληλα πολλές φορές με τηλεργασία μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα εργασιακής αβεβαιότητας. Από τη στιγμή του εγκλεισμού τα επίσημα στοιχεία αναφέρουν δραματική αύξηση στα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας. Αντί να αναγνωριστεί όμως αυτός ο αγώνας, η Κυβέρνηση με τις άδειες ειδικού σκοπού που θέσπισε τις στέρησε και το δικαίωμα στην ετήσια άδεια!

Η ελληνική κοινωνία έχει εγγράψει στο DNA της αιώνες κακοποιήσεων και αδικιών σε βάρος της γυναίκας, στοιχεία δυστυχώς και σήμερα υπαρκτά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πληθώρα αποκαλύψεων και οι καταγγελίες για κακοποιητικά φαινόμενα στον χώρο του αθλητισμού και της τέχνης. Βρίσκοντας το θάρρος η Σοφία Μπεκατώρου να καταγγείλει τον βιασμό της σε μικρή ηλικία από μεγαλοπαράγοντα του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου, σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να διανοηθεί κάποιος το ντόμινο που επακολούθησε. Γυναίκες από τον χώρο του θεάτρου άρχισαν να καταγγέλλουν ποικίλες περιπτώσεις κακοποιήσεων από άντρες, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την ισχυρή κοινωνική τους θέση για επιβολή. Ακριβώς αυτή η κοινωνική σχέση ανάμεσα σε αυτούς που έχουν την εξουσία, τη θέση, το χρήμα, και την πολιτική κάλυψη αποκαλύφθηκε από τις καταγγελίες νεαρών ανδρών που πήραν θάρρος από αυτές τις γυναίκες και οδήγησαν στην προφυλάκιση του Δ. Λιγνάδη.

Οι εξελίξεις αυτές αποδεικνύουν περίτρανα ότι η κακοποίηση και η εκμετάλλευση δεν είναι ζήτημα φύλλου μεταξύ ανδρών και γυναικών αλλά βασικά αποτέλεσμα των κοινωνικών σχέσεων. Η αδικία, η καταπίεση, η κακοποίηση, η βία μπορεί να είναι γένους θηλυκού σε καμία όμως περίπτωση δεν αφορά μόνο τις γυναίκες. Η εκμετάλλευση έχει ταξικό πρόσημο με κύρια θύματα τους οικονομικά ασθενέστερους. Χαιρετίζουμε τα θύματα που βγαίνουν μπροστά καταγγέλλοντας τη βία εις βάρος τους δείχνοντας πως ο δρόμος της γυναικείας χειραφέτησης βρίσκεται στην πάλη για την ανατροπή του κοινωνικού συστήματος που αναπαράγει αλλοτριωμένους ανθρώπους άνδρες και γυναίκες.

Οι στερεοτυπικές αντιλήψεις και εκφράσεις που χαρακτηρίζουν τις γυναίκες ως ανόητες, αφελείς, αδύναμες  ενώ τους άντρες ως δυνατούς και ντόμπρους  συντηρούνται ακόμα.

Ωστόσο εμείς οι γυναίκες εκτός από θύματα του πατριαρχικού συστήματος, αποδείξαμε ιστορικά ότι είμαστε οι αγωνίστριες που μπορούμε να ηγηθούμε στους αγώνες για κοινωνική ισότητα.  Οι γυναίκες μπορούν να συμπαρασύρουν τους άντρες σε πάλη για τα εργασιακά δικαιώματα όλων, και για κοινωνικές αλλαγές ισότιμα και από κοινού.  Ας θυμηθούμε, ότι η σημαντικότερη σύγχρονη επανάσταση ξεκίνησε από μια  μαζική διαδήλωση με επικεφαλής τη Ρωσίδα φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι στις 8 Μαρτίου και πυροδότησε μια αλυσίδα πολιτικών γεγονότων που οδήγησαν στην ανατροπή του Τσαρισμού και τη σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία.

Συναδέλφισσες  –οι,

η Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ, καλεί την Δευτέρα 8 Μάρτη, στην διευκολυντική Πανελλαδική στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ και τη συγκέντρωση, ώρα 13:00, στην Πλατεία Κλαυθμώνος κρατώντας και εμείς μαζί με όλες -ους το νήμα του αγώνα και της αξιοπρέπειας από τις γυναίκες της κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης του 1857 μέχρι και σήμερα.

8/3/2021

Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΟΥ ΤΕΕ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ 15 ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ

 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΕΕ

Νίκης 4, 105 63 Αθήνα

email: setee@central.tee.gr

τηλ.:   210 32 91 260, 210 32 91 258, 210 32 91 382                 

 

Αθήνα 8.12.2020

Αρ. Πρωτοκόλλου ΣΕΤΕΕ: 3955
Αρ. Πρωτοκόλλου ΤΕΕ: ……………………………

 

 

Προς

Εργαζόμενοι στο ΤΕΕ

ΑΔΕΔΥ, Π.Ο.Σ.Ε.Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.

Κοινοποίηση

Πρόεδρο ΤΕΕ & Μέλη Δ.Ε., Περιφερειακά Τμήματα ΤΕΕ

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΟΥ ΤΕΕ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ

ΚΑΤΑ ΤΩΝ 15 ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ

(απόφαση Δ.Σ. ΣΕΤΕΕ – Πέμπτη, 3/12/2020)

Την Τρίτη 24 Νοεμβρίου στη Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ, εκτός ημερήσιας διάταξης, συζητήθηκε εκ των υστέρων, η ορθότητα ή μη της απόφασης του Προέδρου του ΤΕΕ, Γ. Στασινού, να δώσει εντολή στη Νομική Σύμβουλο του ΤΕΕ, κα Σκουτέρη, να ασκήσει αναίρεση στον Άρειο Πάγο κατά της εφετειακής απόφασης που  δικαίωσε τελεσίδικα 15 εργαζόμενους και ακύρωνε τις απολύσεις τους.

Για πρώτη φορά το ΤΕΕ άσκησε ένδικα μέσα ενάντια σε δικαστική απόφαση (και μάλιστα εφετειακή) που δικαίωσε απολυμένους εργαζόμενους πριν καν επιδοθεί και ενώ εκκρεμούσε αίτημα συνάντησης με τον Πρόεδρο του ΤΕΕ για το θέμα από τους ίδιους τους παράνομα απολυμένους εργαζόμενους αλλά και από το ΣΕΤΕΕ. Σύμφωνα όμως με την νομοθεσία (ν.1264, άρθρο 16 παρ. 4) «Ο εργοδότης ή εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπός του έχει την υποχρέωση να συναντάται με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων μετά από αίτησή τους τουλάχιστο μια φορά το μήνα και να μεριμνά για την επίλυση των θεμάτων που απασχολούν τους εργαζομένους ή την οργάνωσή τους.».

Στη Δ.Ε. προσκλήθηκε και τοποθετήθηκε η συνάδελφος που εκπροσωπούσε τους 15 απολυμένους που ήταν στην ομάδα της εφετειακής απόφασης  και στη συνέχεια έγιναν τοποθετήσεις και παρεμβάσεις, από τον Πρόεδρο του ΣΕΤΕΕ. Παρούσα στην συνεδρίαση ήταν και η Νομική Σύμβουλος του ΤΕΕ, κα Αγγελική Σκουτέρη, για να στηρίξει νομικά την απόφαση του Προέδρου του ΤΕΕ να προσφύγει κατά των απολυμένων στον Άρειο Πάγο.

Δηλωτικό της ανασφάλειας αλλά και της ένδειας νομικών επιχειρημάτων υπέρ της δικής της εισήγησης  για προσφυγή του ΤΕΕ στον Άρειο Πάγο, ήταν η  απαγόρευση του αντίλογου από τον Πρόεδρο του ΤΕΕ αφού απέρριψε το αίτημα για σύντομη παρέμβαση και του συνηγόρου των απολυμένων.

Τα επιχειρήματα του Προέδρου του ΤΕΕ και της Συμβούλου του για την αναγκαιότητα της προσφυγής κατά των παράνομα απολυμένων εργαζόμενων του ΤΕΕ, περιορίστηκαν στο να επισείουν το φόβητρο των υποτιθέμενων συνεπειών στα μέλη της Δ.Ε. αν εφαρμόσουν την τελεσίδικη δικαστική απόφαση που ακύρωσε τις 15 απολύσεις στο ΤΕΕ! Χωρίς να τεκμηριώνουν νομικά την επιμονή τους για την προσφυγή στον Άρειο Πάγο στερούμενοι επιχειρημάτων αφού η  άποψή τους αυτή έρχονταν σε αντίθεση με όμοιες περιπτώσεις θετικών δικαστικών αποφάσεων στο παρελθόν οι οποίες κατέστησαν αμετάκλητες επειδή δεν ασκήθηκαν ένδικα μέσα από το ΤΕΕ.

Στο τέλος, η Νομική Σύμβουλος του ΤΕΕ αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι:

Στηρίζει την εισήγησή της κατά των 15 απολυμένων μόνο σε υποκειμενική νομική ερμηνεία (στην οποία δεν είχε αντίλογο) ότι «τεκμαίρεται»  η υποχρέωση του ΤΕΕ να στραφεί κατά των 15 απολυμένων που δικαιώθηκαν στο εφετείο και ότι αν δεν το κάνουν κινδυνεύουν τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ να διωχθούν για «απιστία». Όμως, όπως η ίδια παραδέχθηκε, δεν υπάρχει ούτε εγκύκλιος του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών αλλά ούτε σχετική απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που να υποχρεώνει το ΤΕΕ να εξαντλεί τα ένδικα μέσα ενάντια μάλιστα σε τελεσίδικη απόφαση που δικαίωσε απολυμένους εργαζόμενους του ΤΕΕ!

Σε συνέπεια όμως με την ιδεοληπτική στάση κατά των σταθερών εργασιακών σχέσεων και αντεργατική φιλοσοφία τους, ο Πρόεδρος του ΤΕΕ και η Νομική Σύμβουλος του εμφανίστηκαν σίγουροι για εύκολη και θετική για αυτούς έκβαση της αναίρεσης στον Άρειο Πάγο. Μάλιστα δήλωσαν ότι προτίθενται να στηρίξουν τις απολύσεις με το νομικό επιχείρημα ότι οι συμβάσεις έργου με τη μορφή που υφίστανται στο ΤΕΕ (ομάδες εργασίας) δεν αποτελούν εξαρτημένη σχέση εργασίας!

Δηλαδή, με αναληθείς και ανακριβείς νομικούς ισχυρισμούς θα αμφισβητήσουν στο ανώτατο δικαστήριο αυτό που όλοι στο ΤΕΕ γνωρίζουμε, ότι οι ομάδες εργασίας ήταν και είναι οι «φτηνοί» υπάλληλοι χωρίς δικαιώματα και ο εύκολος τρόπος το ΤΕΕ να καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Δηλαδή, θα αμφισβητήσουν αναδρομικά, το  Nόμο Πεπονή του 1994, που αναγνώριζε το προφανές για το ΤΕΕ όσον αφορά τις ομάδες εργασίας και ενέτασσε τους συμβασιούχους στο τακτικό προσωπικό, τις ρυθμίσεις του 2001 για τους συμβασιούχους που επίσης αποφάσιζαν ανάλογα, το διάταγμα Παυλόπουλου του 2004 που έκανε το ίδιο και τις δικαστικές αποφάσεις με τις οποίες επέστρεψαν στο ΤΕΕ δεκάδες συμβασιούχοι μέχρι σήμερα κλπ.

Με αυτούς τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς, αντικειμενικά, θα  αμφισβητηθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο, η πραγματική εργασιακή σχέση μεγάλου μέρους των εργαζόμενων  μηχανικών και ο χαρακτηρισμός ως εξαρτημένη εργασία, η παροχή εργασίας που συνοδεύει τα γνωστά «μπλοκάκια». Αυτό ενδέχεται να έχει ευρύτατες συνέπειες και ανατροπές σε αυτή την κατηγορία των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο πως ακόμη αν και εξοβελίσθηκε από την συνεδρίαση της Δ.Ε. του ΤΕΕ η αντίθετη νομική άποψη και παρά το μονοπώλιο στην πληροφόρηση που είχε ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, 5 στα 12 μέλη της Δ.Ε. δεν πείστηκαν και ζήτησαν να επαναληφθεί η συζήτηση σε επόμενη συνεδρίαση.

Η βεβιασμένη ψηφοφορία επικύρωσε την απόφαση του Προέδρου του ΤΕΕ να προσφύγει κατά των απολυμένων με οριακή όμως πλειοψηφία των συντηρητικών παρατάξεων στη Δ.Ε., χωρίς να έχουν διαφωτιστεί όλα τα μέλη της πάνω στο ζήτημα. Μια βιαστική απόφαση όμως με ένδεια νομικών επιχειρημάτων και ηθικών ερεισμάτων για τις  απολύσεις εργαζομένων, στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης.  

Το Δ.Σ. του ΣΕΤΕΕ έχει δηλώσει ότι η αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο κατά της εφετειακής απόφασης έχει το χαρακτήρα απόλυσης τακτικού προσωπικού αορίστου χρόνου (όπως αναγνωρίζεται και στη δικαστική απόφαση) και θα αντιμετωπιστεί αγωνιστικά ενωτικά και αποφασιστικά σε νομικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.

Το Δ.Σ. του ΣΕΤΕΕ εξουσιοδοτεί ομόφωνα το Προεδρείο του ΣΕΤΕΕ να κηρύξει 24ωρη Πανελλαδική απεργία με συγκέντρωση στον Άρειο Πάγο στο ενδεχόμενο που θα επιχειρήσει το ΤΕΕ να μην εκτελεστεί η τελεσίδικη δικαστική απόφαση, αποτρέποντας τους εργαζόμενους που δικαιώθηκαν να εργαστούν έως ότου γίνει η συζήτηση της αναίρεσης του ΤΕΕ στον Άρειο Πάγο.

Απευθύνουμε έκκληση στους εργαζόμενους στο δημόσιο, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, στους συμβασιούχους και τους εργαζόμενους μισθωτούς μηχανικούς με τα μπλοκάκια, στην ΑΔΕΔΥ και την ΠΟΣΕΥΠΕΧΩΔΕ στα πρωτοβάθμια σωματεία και τους συλλόγους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για αλληλεγγύη με το ΣΕΤΕΕ στον αγώνα για μόνιμη και σταθερή εργασία στο δημόσιο και για τη δικαίωση των 15 συναδέλφων μας

Για το Δ.Σ. του ΣΕΤΕΕ

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΣΕΤΕΕ

Αβραμίδης Κώστας

Η Γενική Γραμματέας του του Δ.Σ. του ΣΕΤΕΕ

Μαρία Πέτρου.

Για τις εκλογές στο Κοινό Υπηρεσιακό Συμβούλιο

 Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ

Για τις εκλογές στο Κοινό Υπηρεσιακό Συμβούλιο

Συναδέλφισσες-οι,
οι εκλογές για τους αιρετούς εκπροσώπους των εργαζομένων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο έχουν ήδη ξεκινήσει με την αποστολή του εκλογικού υλικού στην Περιφέρεια.
Η «Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ» κατεβαίνει για πρώτη φορά στις εκλογές του Υπηρεσιακού Συμβουλίου για τους συναδέλφους Αορίστου Χρόνου.

Οι εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια αφορούν σε ένα συγκεκριμένο πεδίο της διοίκησης των εργαζομένων στο Δημόσιο. Αποτελούν μάλιστα ένα θεσμό που έχει κατά κάποιο τρόπο κάποια ελάχιστα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά.

Ιστορικό – κομματικές κυβερνητικές παρεμβάσεις

Η διάρκεια του θεσμού των υπηρεσιακών συμβουλίων του δημοσίου στην Ελλάδα ξεπερνάει τον ένα αιώνα (ξεκίνησαν το 1911). Η αιτία δημιουργίας των Υπηρεσιακών Συμβουλίων βρίσκεται στην ανάγκη μετριασμού των κυβερνητικών παρεμβάσεων προς όφελος των κάθε φορά «ημετέρων», παρεμβάσεων που με τη θεσμοθέτηση των υπηρεσιακών συμβουλίων επιδιώχθηκε να μετριαστούν.

 Στην πραγματικότητα όμως η συγκρότηση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων και οι αλλαγές που έχουν υποστεί στη διάρκεια της ζωής του θεσμού είναι πολλές σε όλα αυτά τα χρόνια και αντανακλούν τις πολιτικές, κομματικές και κυβερνητικές αντιλήψεις που επικρατούσαν. Όμοια με τις πολιτικές μεταβολές άλλαζε και το περιεχόμενό τους, η αποστολή τους ή η σύνθεσή τους (αναλογία αιρετών και διορισμένων, ο ρόλος των μελών τους, η διάρκεια της θητείας τους κλπ.).

Αξίζει να σημειωθεί χαρακτηριστικά η προσπάθεια της κυβέρνησης της Ν.Δ. τον Ιανουάριο του 2019 να καταργηθούν στην πράξη τα Υπηρεσιακά Συμβούλια θέτοντας στη διαβούλευση ένα νόμο που έλεγε το εξής …δημοκρατικό: Μια απόφαση είναι έγκυρη μόνο αν την ψηφίσει και ο διορισμένος από την πολιτική ηγεσία ή την  διοίκηση του εκάστοτε Οργανισμού, Πρόεδρος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου! https://adedy.gr/perirismosdikaiwmatwnisotimiasypsymboyliwn/

Αυτή η διάταξη που καταργούσε τα περιορισμένα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, αποσύρθηκε μετά από την έντονη αντίδραση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Σύνθεση και λειτουργία των Υπηρεσιακών Συμβουλίων

Ο αυτοδιοικητικός χαρακτήρας των Υπηρεσιακών Συμβουλίων περιορίζεται από τη νομοθεσία στην εκλογή μόνο της μειοψηφίας (2 στα 5 μέλη) με καθολική και μυστική ψηφοφορία όλου του προσωπικού.

Τα υπόλοιπα 3 μέλη που ορίζονται από την πολιτική ηγεσία της υπηρεσίας ή του οργανισμού είναι: 1 Προϊστάμενος Διεύθυνσης και 2 Προϊστάμενοι Τμήματος. Ακόμη, ο Πρόεδρος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου δεν εκλέγεται από τα μέλη του αλλά ορίζεται και αυτός από την πολιτική ηγεσία ενώ χωρίς την παρουσία του επιλεγμένου Προέδρου ο νόμος δεν επιτρέπει τη λειτουργία του οργάνου.

Αντιδημοκρατικές διατάξεις διέπουν και τη λειτουργία του Υπηρεσιακού Συμβουλίου θέτοντας περιορισμούς στην ελεύθερη έκφραση άποψης και υποχρεώνουν τα μέλη του σε περίπτωση διαφωνίας να προσχωρούν σε μια από τις δύο επικρατέστερες απόψεις ενώ δεν επιτρέπεται η αποχή από την ψηφοφορία ή η λευκή ψήφος σαν στάση.

Τα Υπηρεσιακά Συμβούλια στο ΤΕΕ

Ο ρόλος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου είναι διαφορετικός και διακριτός από το συνδικαλιστικό όργανο.

Ένα όργανο, όπως το Υπηρεσιακό Συμβούλιο έχει χαρακτήρα διοικητικό και η λειτουργία του καθορίζεται με κυβερνητικές αποφάσεις, παρά την παρουσία κάποιων αιρετών. Ενώ στο συνδικαλιστικό όργανο η λειτουργία όπως και οι αποφάσεις του λαμβάνονται άμεσα από τους ίδιους τους εργαζόμενους ή τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους και έχει χαρακτήρα διεκδικητικό.

Για την ίδια τη λειτουργία του Υπηρεσιακού Συμβουλίου ελάχιστα πληροφορούμαστε οι περισσότεροι. Δεν γνωρίζουμε παρά μόνο από σύμπτωση, για το πότε συνεδριάζει, ποια ζητήματα του προσωπικού το απασχόλησαν και σε ποια απόφαση κατέληξε. Ερωτηματικά υπάρχουν στους περισσότερους όσον αφορά και τις δικαιοδοσίες του οργάνου όπως και για τον παραγκωνισμό του με τον ορισμό εδώ και χρόνια των Προϊσταμένων από τον Πρόεδρο του ΤΕΕ χωρίς καμιά νομιμοποιητική διαδικασία κρίσης.

Τι επιδιώκει η «Αγωνιστική Ενότητα Εργαζόμενων στο ΤΕΕ» στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο

Οι υποψήφιοι της «Αγωνιστικής Ενότητας Εργαζόμενων στο ΤΕΕ» κατεβαίνουμε στις εκλογές για το Υπηρεσιακό Συμβούλιο έχοντας στόχο, με την ενδεχόμενη παρουσία μας στο όργανο,  να υπερασπιστούμε  τη διαφάνεια, την ενημέρωση για όλα τα θέματα, τη δίκαιη και έντιμη αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων των εργαζομένων που αφορούν στις δικαιοδοσίες του οργάνου και στην ισότητα στο πλαίσιο της υπηρεσίας για όλους.

Πιστεύουμε πως έχουμε ανάγκη από αιρετούς στα Υπηρεσιακά Συμβούλια που στηρίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων, αποκαλύπτουν και αντιστέκονται στις αυθαιρεσίες της διοίκησης, όπου υπάρχουν.

Έχουμε ανάγκη όμως και από αλλαγές στο δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα αναφορικά με τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Θα παλέψουμε να καταργηθεί ο αναχρονιστικός διαχωρισμός σε ΙΔΑΧ και μόνιμους. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο θα πρέπει να είναι ενιαίο με εκλεγμένα όλα τα μέλη του.

Συναδέλφισσες –οι,
σας καλούμε να στηρίξετε την παρέμβασή μας και πιστεύουμε πως μπορούμε να συμβάλλουμε θετικά αν μας εκλέξετε, γιατί:

·         Δεν έχουμε καμία δέσμευση απέναντι στη διοίκηση

·         Δε λειτουργούμε στη βάση προσωπικών συμφερόντων, εξυπηρετήσεων και ρουσφετιών

·         και δεν μας συνδέει κανένας ομφάλιος λώρος µε τις κυβερνητικές πολιτικές.

 

19/10/2020

Οι υποψήφιοι της «Αγωνιστικής Ενότητας Εργαζόμενων στο ΤΕΕ»

Αβραμίδης Κωνσταντίνος

Δημοπούλου Ελένη

Κόγκου Βενετία

Πέτρου Μαρία

Σκουλά Μαρία

Σταθόπουλος Κυριάκος

 Σύμφωνα με τη νομοθεσία ψηφίζονται έως δύο υποψήφιοι από το ψηφοδέλτιο

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ -ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΡΗΝΗ ΠΥΛΑΡΙΝΟΥ

Αυτές τις παράξενεςε ΜΕΡΕΣ ,  προσπαθούμε όλοι να κρατήσουμε κάτι..